Week 13: J'aime l'horizon

20/05  Wat vliegt de tijd voorbij! 3, 2, 1 .... start! Onze laatste week in Senegal is van start gegaan. 

Tijd om kennis te maken met CE2 (vierde leerjaar). Een klas met maar liefst 66 leerlingen. 

Het eerste wat ons opviel toen we de klas binnen wandelden, was de klasopstelling. Zowel aan de linker- als de rechterzijde was een bord aanwezig. De banken waren zodanig opgesteld dat alle leerlingen beide borden konden zien. 

Jammer genoeg nam de warmte even alles over. Zo moest Sofie Renée al om 9u30 achterlaten en keerde ze huiswaarts aangezien ze zich niet goed voelde. 

Ondanks dat de lessen altijd maar voor 30 minuten ingepland staan, duren ze hier steeds veel langer over. 

Tijdens de speeltijd werd het over het nieuws in Tamba gepraat. Het valt op dat alles hier heel snel de ronde doet en dat het werkelijk de hele stad choqueert. 

21/05 

Gelukkig kon Renée vandaag weer in het gezelschap van Sofie naar school vertrekken. Er werd van ons verwacht dat we de hele lesdag overnamen. Aangezien Sofie nog niet helemaal genezen was, gaf Renée vandaag de drie lessen die we samen hadden voorbereid. 

Al in het begin van de eerste les (vivre dans son milieu) werd het duidelijk dat de leerkracht veel te weinig informatie had meegegeven. De voorkennis van de leerlingen bij 2 van de 3 onderwerpen was veel beperkter dan hij had aangegeven. 

Zo moest de leerkracht tijdens de les wiskunde even overnemen. Hij gaf zijn uitleg zo gedetailleerd dat de leerlingen in de war waren en niet konden volgen. Hierdoor gaven de leerlingen weinig antwoorden en ontbrak er veel motivatie in de klas. Dit komt deels doordat het niet altijd eenvoudig is om de leerlingen uit te dagen in het Frans. De technieken die wij toepassen in de scholen in België zijn hier minder van toepassing. 

Gelukkig verliep de allerlaatste les (Frans) heel vlot! Zo konden we de lesdag met een fijn gevoel afsluiten.

22/05

Na vijf weken CM1 in Saint-Joseph, stonden ons nog twee dagen in het CM1 van Gourel Amath te wachten. 

Na een half uur geobserveerd te hebben, riep de directeur alle leerkrachten samen voor een "korte" vergadering. Alle klassen waren dus even leerkracht-loos. De directeur overliep enkele werkpunten voor het leerkrachtenteam. Zo wees hij de leerkrachten erop dat ze te vaak hun kat sturen of te laat komen. Dit lokte meteen heel wat reacties uit omdat de directeur zelf vaak te laat is. 

Volgende week vindt hier de week van de lagere school plaats. Er werd aan de leerkrachten gevraagd om een programma te voorzien om nieuwe leerlingen te lokken. Hier hadden ze duidelijk geen zin in! 

Na verdere observaties was er een zangles. In vijf weken tijd hoorden we pas voor de tweede keer een klas zingen. Dit doorbrak alle clichés waarbij de Afrikaanse bevolking de hele tijd zingt. 

23/05 

Vandaag werkten we in CM1 ons project rond het milieu uit. Om 8u00 kwam onze invité, Sally, toe op de speelplaats van Gourel Amath. Sally werkt bij S.I.N.V.A.D., een organisatie die zich inzet voor het milieu in Tamba. Het is een samenwerking tussen Sint-Niklaas en Tambacounda. Zij gaf eerst een theoretische les over afval en afvalophaling. Nadien zorgden wij voor de verwerking van de theorie met enkele leuke opdrachten. De leerinhoud leek niet altijd begrepen te worden omdat er soms weinig reactie van de leerlingen was. Dit zorgde er wel voor dat het enthousiasme een beetje afnam. 

Gelukkig pepten we de leerlingen terug op met een lied over afval. Zelfs de leerkracht zong enthousiast mee! 

Na het ontvangen van ons feedbackformulier, gingen we met een big smile naar huis. 

In de namiddag gingen we iedereen van Saint-Jo uitzwaaien. Van de directeur moesten we in iedere klas een afscheidswoordje zeggen. We eindigden hiermee in onze eigen klas (CM1) waar we ook nog 8 dozen krijt konden achterlaten. Een vreemd gevoel om te weten dat we hier niet meer zullen terugkomen. 

24/05

In onze traditionele kledij vertrokken we voor de allerlaatste keer naar Gourel Amath. Toen we uit de taxi stapten, waren alle ogen op ons gericht. Zowel de leerlingen als de leerkrachten waren heel enthousiast over de outfit. Hierdoor stond er meteen een fotoshoot op de planning. Na onze fotoshoot liet de directeur ons kennis maken met enkele belangrijke personen uit de wijk Gourel Amath. 

Toen we terug op school aankwamen, moesten we snel afscheid nemen want er stond al een taxi te wachten. De directeur had voor ons nog een uitstapje naar SOS kinderdorpen geregeld. 

Na wat korte info over de werking, bezochten we een huis van de SOS mama's. Op het domein van SOS kinderdorpen staan 15 huizen. In ieder huis woont één vrouw/mama die zich ontfermt over 10 kinderen. De ouders van de kinderen die hier verblijven zijn niet meer in staat om voor de kinderen te zorgen. 

Daarna brachten we een bezoek aan de kleuterklassen, lagere school en het ziekenhuis. 

Ten slotte sprongen we voor de laatste keer binnen bij S.I.N.V.A.D. We waren heel blij dat de samenwerking zo vlot verliep! Het enthousiasme was op hun gezichten af te lezen. 

Morgen staat er een trieste dag op de planning. We zullen onze valiezen maken en het appartement voorzien van een grondige poetsbeurt. Zondag om 8u00 zetten we onze laatste stappen hier in Tambacounda.