Op zondag 26 mei was het dan zo ver! We namen afscheid van Tambacounda en vertrokken richting de luchthaven. Na een 7 uur durende rit kwamen we aan in de luchthaven. Tijd om nog enkele uurtjes op de luchthaven door te brengen, aangezien ons vliegtuig richting Brussel pas opsteeg om 21u30. De luchthaven was opvallend een heel pak kleiner dan de luchthavens in Europa. Slechts 6 gates om te vertrekken! En zoals je misschien wel al kon verwachten, werkte de wifi hier ook niet. Gelukkig hadden we ons UNO-spel bij de hand! Iets vroeger dan verwacht, zetten we om 5 uur onze eerste stappen terug op Belgische bodem. Het was al snel een blij weerzien met onze familie!
Tijdens ons avontuur waren er een aantal personen waar we veel hulp van hebben gekregen en waar we altijd op konden rekenen: Anja De Wachter (contactpersoon Sint-Niklaas), meneer De Geest (ankerpersoon internationalisering), Mamadou Diallo (secretaris generaal Tambacounda), de familie Diakité (onze buren in Senegal) & onze stagescholen voor de correspondentie. Maar ook onze familie en vrienden die ons drie maanden hebben moeten missen, of net drie maanden konden genieten van de rust. Mede dankzij hen was dit avontuur een enorm succes! Ook nog een dikke merci aan iedereen die onze actie heeft gesteund en ervoor gezorgd heeft dat we de twee scholen in Senegal extra materiaal konden aanbieden.
Nu zit het avontuur er echt op. Dankzij alle fijne herinneringen zullen we hier nog lang van nagenieten. Senegal vergeten we nooit!
Reactie plaatsen
Reacties
Een prachtig avontuur is gedaan. Nu nog focus op de bachelorproef. Wel zijn we benieuwd naar de verhalen en foto's. Welkom thuis !